Een vraag die ik vaak krijg, en meestal heeft de vrager er al een heel idee over.
Maar het antwoord is simpel: ik werk niet uitsluitend met mannen. Ik werk ook wel eens met vrouwen.
Alleen heeft het werken met mannen mijn voorkeur. Waarom? Omdat ik ongeveer net zo in elkaar zit. In al mijn vrouwelijkheid:
- Heb ik een rationele, analytische manier van denken
- Denk ik in oplossingen
- Respecteer ik je autonomie als heilig
- Ben ik glashard eerlijk als het moet en kameraadschappelijk als het kan.
Daarbij komt dat ik in de loop der jaren heb gemerkt dat er puur op mannen gericht (zonder zweverig gedoe) ontzettend weinig waardevolle, passende coaching\counselling is, zeker als het gaat om verlies.
Voor weduwes zijn hele netwerken en eindeloze googlepagina’s vol met verwijzingen naar supportgroups en theemiddagen en wandelingen met lotgenoten.
voor mannen… datingsites.
Verder niks, nada, nakkes.
Alsof dat je alpha en omega is, in rouw. Zsm weer onder de pannen zijn. Ik mag hopen dat je, in al je verdriet, eenzaamheid, verwarring inziet dat dát de oplossing niet is.