Lex barbarorum
Geef mij een mes.
ik wil deze zwarte zieke plek
uit mijn lichaam wegsnijden.
ik heb mij langzaam recht overeind gezet.
ik heb gehoord, dat ik heb gezegd
in een huiverend, donker beven:
ik erken maar éen wet:
léven.
allen, die wegkwijnen aan een verdriet
verraden het en dat wìl ik niet.
Dit is een gedicht van Marsman. Wat mij betreft zegt het álles over de staat van in rouw zijn, en daar niet in willen zijn.
Wil je gezond, snel en effectief door rouw en verlies heen, naar Lichter Leven?
Bel me.